Jakkolwiek pozwanie banku jest najskuteczniejszym sposobem na pozbycie się zadłużenia we franku szwajcarskim, to nie zwalnia z obowiązku spłaty rat kredytowych. Do czasu wydania przez sąd prawomocnego orzeczenia w sprawie, umowa jest wykonywana na dotychczasowych warunkach. Wyjątkiem jest uzyskanie zgody sądu na zabezpieczenie roszczenia. Dzięki zastosowaniu instytucji zabezpieczenia można uzyskać okresowe zawieszenie spłaty rat aż do końca procesu. 

Pozew nie wstrzymuje obowiązku spłaty rat

Złożenie pozwu przeciwko bankowi należy rozpatrywać długofalowo. Po uzyskaniu prawomocnego wyroku unieważniającego umowę kredytową znika obowiązek płacenia kolejnych rat kredytowych, a strony muszą się wzajemnie rozliczyć z wpłaconych świadczeń.

W ten sposób można całkowicie pozbyć się problemu zadłużenia w CHF. Niestety czekanie na prawomocny wyrok sądu może zająć od kilku miesięcy do kilku lat. W tym czasie obowiązek spłaty rat nie znika samoistnie. Podczas trwania procesu sąd ocenia zakwestionowaną przez kredytobiorcę umowę pod kątem jej zgodności z prawem. Do momentu wyroku umowa kredytowa obowiązuje obydwie strony w brzmieniu pierwotnym, a kredytobiorca jest zobowiązany do spłaty rat zgodnie z harmonogramem.

Pozew przeciwko bankowi nie oznacza więc automatycznego wstrzymania obowiązków związanych z umową. Czasowego zwolnienia z obowiązku spłaty rat może dokonać sąd na wniosek kredytobiorcy.

Sprawdź: Jak dobrze wybrać kancelarię do sprawy frankowej 

Sądy coraz częściej akceptują wnioski o zabezpieczenie

Zabezpieczenie powództwa jest formą ochrony interesów powoda na czas postępowania sądowego. Udzielenie zabezpieczenia odbywa się poprzez unormowanie praw i obowiązków stron postępowania na czas jego trwania. Powszechnie wiadome jest, że banki stosują przeciwko Frankowiczom taktykę polegającą na przewlekaniu postępowań.

Coraz częściej spotykane decyzje sądów o udzieleniu zabezpieczenia roszczeń – poza niesieniem ulgi w spłacaniu rat dla kredytobiorcy – mają skutecznie zniechęcić banki do takich praktyk. Przykład dało tu niedawno kierownictwo nowo powołanego wydziału frankowego w Sądzie Okręgowym w Warszawie (XXVIII Wydział SO w Warszawie). Sędziowie zapowiedzieli, że będą uwzględniali wnioski o wstrzymanie spłaty rat, jeśli Frankowicz oddał już bankowi kwotę pożyczonego kapitału. Był to czytelny sygnał dla banków, że kredytobiorcy nie są wobec ich działań bezsilni.

W jaki sposób starać się o zabezpieczenie?

Kredytobiorca zainteresowany uzyskaniem zabezpieczenia powinien złożyć do sądu wniosek. Można to zrobić jeszcze przed wniesieniem pozwu przeciwko bankowi lub w ramach toczącej się już sprawy sądowej. W drugim przypadku wniosek o udzielenie zabezpieczenia rozpoznaje sąd tej instancji, w której toczy się postępowanie. Sąd udzieli kredytobiorcy zabezpieczenia jeśli spełnione zostaną dwie przesłanki tj. uprawdopodobnienie roszczenia i wykazanie interesu prawnego.

Uprawdopodobnienie roszczenia może polegać na wykazaniu, że umowa kredytowa ma wady prawne (niedozwolone postanowienia umowne) skutkujące jej nieważnością. Jeżeli natomiast umowa kredytowa jest nieważna, to wszystkie spłacone na rzecz banku kwoty rat stanowią świadczenie nienależne. 

Interes prawny występuje wówczas, jeśli brak zabezpieczenia uniemożliwi lub znacznie utrudni wykonanie orzeczenia lub gdy w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania. W interesie prawnym kredytobiorcy jest ochrona jego praw majątkowych, zwłaszcza gdy spłacił on całość pożyczonej kwoty.

Co powinno znaleźć się we wniosku o zabezpieczenie?

Wniosek o udzielenie zabezpieczenia powinien spełniać niezbędne wymogi formalne. Podobnie jak inne pisma procesowe musi on zawierać:

• nazwę sądu, do którego jest skierowany,
• dokładne oznaczenie stron (imię i nazwisko lub nazwę),
• dane pełnomocników,
• oznaczenie rodzaju pisma,
• osnowę wniosku,
• wskazanie faktów, na których oparty jest wniosek oraz dowodów,
• podpis strony lub pełnomocnika,
• listę załączników.

Poza spełnieniem powyższych wymogów, wniosek powinien zawierać wskazanie sumy zabezpieczenia – można posłużyć się danymi z zaświadczenia bankowego o wysokości spłaconych rat. Ponadto, konieczne jest uprawdopodobnienie roszczenia i wykazanie interesu prawnego w zabezpieczeniu. Można powoływać się na możliwe utrudnienie w przyszłości wykonania orzeczenia stwierdzającego nieważność umowy, w związku z niepewną sytuacją finansową banku.

Przeczytaj: Czy warto ufać rankingom kancelarii frankowych ?

W przypadku nieważności umowy kredytobiorca może dochodzić od banku wszystkich wpłaconych kwot jako świadczenia nienależnego. Natomiast bank może żądać zwrotu sumy wypłaconego kredytu. W sytuacji jeśli wartość spłaconych na rzecz banku świadczeń pokryła już kwotę pożyczonego kapitału, niezasadne jest zwiększanie kwoty nienależnego świadczenia.

Sąd rozpatruje wniosek o udzielenie zabezpieczenia bezzwłocznie – nie później niż w terminie tygodnia od daty wpływu do sądu (chyba że przepis szczególny stanowi inaczej). Na ewentualną odmowę udzielenia zabezpieczenia przysługuje prawo złożenia zażalenia w ciągu 7 dni od uzyskania pisemnego uzasadnienia postanowienia.

Korzyści dla kredytobiorcy

Zabezpieczenie roszczeń na czas trwania procesu pozwala zadbać o ważne interesy stron. W przypadku kredytobiorcy frankowego oznacza to wstrzymanie obowiązku spłaty rat kredytowych w wysokości i terminach określonych w umowie.

Ponadto, bank nie będzie mógł w tym czasie wypowiedzieć umowy kredytowej, ani też wpisać kredytobiorcy na listę dłużników Biura Informacji Kredytowej. Zabezpieczenie obowiązuje do momentu wydania przez sąd wyroku.

Dla kredytobiorcy możliwość wstrzymania się do końca procesu ze spłatą kredytu niesie liczne korzyści. Przede wszystkim oznacza okresowe odciążenie domowego budżetu. Trzeba jednak pamiętać, że akceptacja przez sąd wniosku o zabezpieczenie nie przesądza o późniejszym unieważnieniu umowy. Jeżeli sąd nie orzeknie nieważności, to konieczne będzie wznowienie spłaty rat.

Bank może żądać za ten czas odsetek od pożyczonego kapitału, lecz nie odsetek karnych, bo opóźnienie w spłacie kredytu nastąpiło zgodnie z prawem, na mocy decyzji sądu.